Mowa ciała przy przesłuchaniu. Na co warto zwrócić uwagę?

Mowa ciała stanowi pole badań, które zyskuje szczególne znaczenie w kontekście przesłuchań i komunikacji międzyludzkiej. W ciągu ostatnich lat, badania nad tym aspektem ludzkiego zachowania przyniosły cenne spostrzeżenia. Takimi jak istotne są sygnały niewerbalne w procesie komunikacji. Przesłuchania, będące kluczowym elementem wielu dziedzin, takich jak prawo, psychologia czy negocjacje, stwarzają warunki do obserwacji i analizy mowy ciała.

Mowa ciała vs. praktyka

Przypadek Russella Williamsa

Russell Williams to były pułkownik Królewskich Kanadyjskich Sił Powietrznych. Stał się przedmiotem intensywnego śledztwa i przesłuchania z powodu popełnienia zbrodni, w tym morderstw dwóch kobiet. Russell jest jednym z bardziej znanych przypadków w kanadyjskiej historii kryminalnej.

W trakcie przesłuchania policja miała do czynienia z bardzo złożonym sprawcą. Był wysoko postawionym oficerem sił powietrznych, zdolnym do manipulacji i kamuflażu swoich działań. Przesłuchanie Williamsa było skomplikowane z uwagi na jego doświadczenie wojskowe, zdolności interpersonalne oraz zdolność ukrywania swoich zbrodni.

Podczas przesłuchania zwracano uwagę na różne aspekty mowy ciała, tonu głosu i reakcji emocjonalnych. Aby pozyskać informacje, zrozumieć psychologię przesłuchiwanego i ocenić jego wiarygodność. Nowości mowy ciała stały się istotnym elementem analizy, pomagając w identyfikacji oznak stresu, niepewności czy prób manipulacji ze strony Williamsa.

Przesłuchanie tego typu było również trudne ze względu na zastosowane środki ostrożności. Pozwala to unikać fałszywych poszlak i sprawdzenia zgodności z zebranymi dowodami. W rezultacie przesłuchanie Russella Williamsa przyciągnęło uwagę mediów oraz społeczeństwa ze względu na jego charakter, uwzględniając sprzeczne aspekty osobowości.

Więc jakie elementy są najważniejsze?

W trakcie przesłuchania, mowa ciała staje się kluczowym elementem, który może dostarczyć istotnych informacji na temat emocji, prawdziwości wypowiedzi, czy reakcji na pytania. Ekspresja twarzy, gesty rąk, postawa ciała i inne sygnały niewerbalne ukazują się jako ważne elementy analizy. Mimo że każda osoba wyraża się indywidualnie, istnieją pewne uniwersalne znaczenia, na które warto zwrócić uwagę. Na przykład, unikanie kontaktu wzrokowego, gesty obronne (takie jak skrzyżowane ramiona), czy niepokojące ruchy rąk mogą sugerować stres, nieśmiałość lub nawet próby ukrycia pewnych informacji. Z kolei otwarta postawa ciała, bezpośredni kontakt wzrokowy i gesty zgodne z wypowiadanymi słowami mogą świadczyć o pewności siebie i uczciwości. Interpretacja mowy ciała powinna jednak uwzględniać kontekst, indywidualne cechy osoby przesłuchiwanej oraz inne czynniki, które mogą wpływać na zachowanie. W skrócie, świadome obserwowanie mowy ciała stanowi istotny element skutecznego przesłuchania, pozwalając na lepsze zrozumienie komunikacji werbalnej oraz niewerbalnej uczestników procesu.

Wyciek danych – moich także! Co teraz?

W sieci dochodzi notorycznie do różnorodnych wycieków danych czy włamań na konta bankowe, na social media czy ogólne przejęcie przez hakerów urządzeń elektronicznych. Rzadziej jednak zdarza się, aby wyciek danych był z tak poważnych instytucji jak baza danych klientów banku, instytucji medycznych czy służbowych (policyjnych, wojskowych, rządowych). W ostatnim czasie, odkąd nasiliła się wojna rosyjsko-ukraińska, widać było wzmożone działania hakerów. Przełamało to bariery innych grup hakerskich aby zacząć atakować znacznie częściej.

Czy każdy wyciek danych to także i moje dane?

Zdecydowanie nie, nie każdy wyciek jest związany z daną osobą. Co prawda po jednym wycieku, łatwiej hakerom pójść o krok dalej – do celowania w konkretne jednostki, ale nie zawsze taki scenariusz ma miejsce. Bardzo łatwo można sprawdzić w niektórych miejscach czy wyciek kogoś dotknął. W wielu miejscach jest możliwość sprawdzenia, czy dane wyciekły – za pomocą email lub numeru telefonu. Wskaże to potencjalne wycieki danych, w których pojawił się numer telefonu i/lub email oraz inne potencjalne dane.

DeHashed

DeHashed to platforma i usługa internetowa dostarczająca dostęp do bazy danych wycieków danych. Agreguje informacje z różnych wycieków, umożliwiając użytkownikom wyszukiwanie skompromitowanych informacji związanych z adresami e-mail, nazwami użytkowników i innymi identyfikatorami. Użytkownicy mogą korzystać, aby sprawdzić, czy ich dane lub konta nie zostały naruszone w wycieku danych. Platforma ta ma na celu podniesienie świadomości na temat bezpieczeństwa danych i pomóc podjąć niezbędne kroki w celu zabezpieczenia swoich kont online.

Have I Been Pwned (HIBP)

Have I Been Pwned pozwala użytkownikom sprawdzić, czy ich adresy e-mailowe lub hasła pojawiły się w przypadku wycieku danych. HIBP zbiera i analizuje dane z różnych źródeł, w tym wycieków i przecieków, i udostępnia bazę danych, którą można przeszukać. Użytkownicy mogą wprowadzić swoje adresy e-mailowe, aby sprawdzić, czy były częścią znanego przypadku wycieku danych. HIBP oferuje również usługę powiadamiania, która informuje użytkowników, jeśli ich adresy e-mailowe pojawią się w nowych przypadkach wycieku.

Intelligence X

Intelligence X to platforma do zbierania i analizy danych. Skupia się na dostarczaniu dostępu do różnych źródeł danych w internecie. Została stworzona, aby pomóc profesjonalistom ds. bezpieczeństwa cybernetycznego, badaczom i śledczym w zbieraniu i analizowaniu danych. Cele są związane z inteligencją zagrożeń. Intelligence X oferuje funkcje takie jak możliwość wyszukiwania, korelacji danych i zdolność do monitorowania i analizowania trendów. Ma na celu umożliwienie użytkownikom odkrywania i zrozumienia zagrożeń cyfrowych, luk w zabezpieczeniach i innych istotnych informacji w całym internecie. Platforma ta obejmuje szeroki zakres rodzajów danych, w tym domeny, adresy e-mailowe, adresy Bitcoin i wiele innych.

Ściganie Przestępczości Internetowej

W dzisiejszym zglobalizowanym świecie, Internet stał się nieodłączną częścią naszego codziennego życia. Jednakże, wraz z rozwojem technologii, przestępczość internetowa również rosła, stając się jednym z najpoważniejszych wyzwań dla społeczeństwa. Ściganie przestępczości internetowej wymaga zaawansowanych narzędzi, współpracy międzynarodowej oraz ciągłej adaptacji do nowych zagrożeń.

Wyzwania w Ściganiu Przestępczości Internetowej

  1. Anonimowość i Trudności w Lokalizacji: Jednym z głównych wyzwań jest fakt, że przestępcy internetowi często operują w ukryciu, korzystając z różnych narzędzi do zachowania anonimowości. Lokalizacja sprawców staje się często skomplikowana, co utrudnia proces ścigania.
  2. Szybkość Rozwoju Technologii: Przestępcy internetowi stale dostosowują się do najnowszych technologii, co sprawia, że organy ścigania muszą być stale na bieżąco z najnowszymi trendami i metodami przestępczymi. To wyzwanie wymaga ciągłego szkolenia i aktualizacji umiejętności śledczych.
  3. Brak Jednolitych Przepisów Międzynarodowych: Internet nie zna granic, co sprawia, że przestępczość internetowa często przekracza jurysdykcje poszczególnych państw. Brak jednolitych przepisów międzynarodowych utrudnia efektywne ściganie sprawców, zwłaszcza gdy przestępstwa są popełniane na terenie wielu krajów.

Osiągnięcia w Ściganiu Przestępczości Internetowej

  1. Współpraca Międzynarodowa: Pomimo wyzwań związanych z jurysdykcją, wzrosła współpraca międzynarodowa w dziedzinie ścigania przestępczości internetowej. Agencje z różnych krajów współpracują, wymieniają informacje i prowadzą wspólne operacje, co pozwala skuteczniej zwalczać przestępczość.
  2. Specjalistyczne Jednostki Śledcze: W wielu krajach powstały specjalistyczne jednostki policji zajmujące się wyłącznie przestępczością internetową. Są to wysoko wyspecjalizowani eksperci, którzy posiadają niezbędne umiejętności do ścigania sprawców działających w cyberprzestrzeni.
  3. Rozwój Technologii Śledczej: Organizacje ścigania inwestują w rozwój zaawansowanych narzędzi technologicznych, które pomagają w identyfikacji i ściganiu sprawców przestępczości internetowej. Są to m.in. programy do analizy danych, narzędzia do odzyskiwania danych czy technologie służące do monitorowania ruchu internetowego.

Podsumowanie

Ściganie przestępczości internetowej to nieustanny wyścig z czasem i rozwijającymi się technologiami. Pomimo wyzwań, osiągnięcia w tej dziedzinie są znaczne. Współpraca międzynarodowa, specjalistyczne jednostki śledcze oraz rozwój technologii śledczej stanowią kluczowe elementy skutecznego zwalczania przestępczości w cyberprzestrzeni. Jednakże, w miarę jak przestępcy internetowi ewoluują, organy ścigania muszą nadal dostosowywać się do nowych zagrożeń i doskonalić swoje metody działania. Bezustanne usprawnienia w obszarze ścigania przestępczości internetowej są kluczowe dla utrzymania bezpieczeństwa w dzisiejszym cyfrowym świecie.

Kradzież tożsamości

W dobie rosnącej cyberprzestrzeni, kradzież tożsamości stała się jednym z najpoważniejszych zagrożeń dla naszej prywatności i bezpieczeństwa. To nieuchronne zjawisko, które zaczęło przybierać na sile wraz z rozwojem technologii, pozostawiając liczne ofiary w ruinie finansowej i emocjonalnej.

Co to jest kradzież tożsamości?

Kradzież tożsamości polega na nieuprawnionym pozyskiwaniu i wykorzystywaniu danych osobowych drugiej osoby w celu osiągnięcia korzyści finansowych lub innych. Działa to na zasadzie przejęcia kontroli nad tożsamością ofiary, co może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak utrata środków finansowych, zaciąganie nielegalnych zobowiązań czy nawet prowadzenie działalności przestępczej w imieniu skradzionej osoby.

Mechanizmy kradzieży tożsamości

  1. Phishing: Atak polegający na pozyskiwaniu poufnych informacji, takich jak hasła czy numer karty kredytowej, poprzez podszywanie się pod godne zaufania strony internetowe czy wiadomości.
  2. Malware: Złośliwe oprogramowanie może być używane do kradzieży danych z zainfekowanego komputera, np. poprzez keyloggery, które rejestrują wciśnięte klawisze.
  3. Niebezpieczne transakcje online: Przesyłanie poufnych danych poprzez niezabezpieczone połączenia internetowe zwiększa ryzyko przechwycenia informacji przez cyberprzestępców.
  4. Nieuczciwe praktyki w miejscach publicznych: Skimming, czyli kradzież danych z kart płatniczych za pomocą fałszywych czytników kart, to jedna z taktyk stosowanych w miejscach publicznych, takich jak bankomaty czy sklepy.
  5. Ataki na konta online: Hakerzy często wykorzystują słabe hasła i braki w zabezpieczeniach kont online do uzyskania dostępu do prywatnych informacji.

Konsekwencje kradzieży tożsamości

Ofiary kradzieży tożsamości doświadczają nie tylko strat finansowych, lecz także poważnych problemów emocjonalnych. Proces odzyskania skradzionej tożsamości może być czasochłonny i skomplikowany, a straty często są trudne do odtworzenia. Ponadto, ofiary często borykają się z utratą zaufania do instytucji finansowych i strachem przed ponownym wystąpieniem tego rodzaju ataków.

Kradzież tożsamości a zabezpieczenie się

  1. Silne hasła: Regularna zmiana silnych, unikalnych haseł do kont online stanowi pierwszą linię obrony przed atakami.
  2. Ostrożność w internecie: Unikaj klikania w podejrzane linki czy udostępniania poufnych informacji online. Bądź świadomy zagrożeń związanych z phishingiem.
  3. Aktualizacje oprogramowania: Regularne aktualizacje oprogramowania na urządzeniach zapewniają poprawki bezpieczeństwa i minimalizują ryzyko ataków złośliwego oprogramowania.
  4. Monitorowanie konta bankowego: Regularne sprawdzanie wyciągów bankowych pomaga w szybkim wykrywaniu nieprawidłowości i podejrzanych transakcji.
  5. Zabezpieczenia dwuskładnikowe: Włączanie dwuskładnikowej weryfikacji, gdy jest to możliwe, dodaje dodatkową warstwę bezpieczeństwa do kont online.

Kradzież tożsamości to realne zagrożenie w dzisiejszym świecie cyfrowym. Jednak świadomość, ostrożność i stosowanie się do podstawowych zasad bezpieczeństwa online mogą znacząco zmniejszyć ryzyko padnięcia ofiarą tego typu ataków. Ochrona naszej tożsamości wymaga stałej uwagi i działań prewencyjnych, abyśmy mogli cieszyć się bezpiecznym korzystaniem z dobrodziejstw cyfrowego świata.

Rozwód rodziców a potomstwo

Rozwód rodziców bywają ciężkim orzechem do ugryzienia. A w szczególności jeśli w grę wchodzi rozstanie się dwóch osób, które posiadało ze sobą dzieci. Dzieci mogą poczuć się wtedy zagrożone, że tracą bezpieczeństwo i poczucie stabilnego gruntu. Niejedno dziecko może nie zrozumieć dlaczego jedno z rodziców nagle znika, wyprowadza się i widuje go raz w miesiącu, dwa razy lub w ogóle nie widuje się. W takim dziecku jest prawdopodobieństwo narastania uczucia porzucenia przez ojca lub matkę. Najgorszym w rozwodzie bywa element taki, który zamienia dziecko lub dzieci w kartę przetargową na sali rozpraw.

Rozwód rodziców kontra stereotypy

Układanie nowego życia – Rodzic, który czuje więź z swoim dzieckiem, na pewno nie pozwoli aby zostało w jakikolwiek sposób skrzywdzone. Kochający rodzic mimo wszystko będzie starał się utrzymywać kontakty z potomstwem. Wyjątkiem mogą być sytuacje patologiczne, gdzie drugi rodzic to utrudnia a dziecko staje się kartą przetargową. Niestety taka toksyczna relacja na salach sądowych jest popularną taktyką. W czasie gdy jeden rodzic może utrudniać kontakty rodzicielskie, drugi przeżywa stres i nerwowe chwile przez niemożność pomocy własnym dzieciom.

Odzyskanie wolności po rozwodzie – Kochający rodzic nie będzie w stanie żyć spokojnie, jeśli nie widzi jak jego dzieci dorastają. Niemożność przeczytania choćby bajku na dobranoc czy wspieraniu dzieci w najcięższych i najlepszych chwilach bywa okropnym uczuciem. A w szczególności dla tej strony, która nie mieszka już z własnymi pociechami. Mówi się, że rozwód oddaje wolność, ale czy na pewno rodzic chce wolności w takim stylu?

Sala rozpraw a karta przetargowa

Przy wielu sprawach rozwodowych dziecko staje się kartą przetargową dla jak najwyższych alimentów. Niestety często dochodzi do sztucznego podnoszenia alimentów, aby uzyskać od drugiego rodzica jeszcze większe pieniądze. Istnieją realne sytuacje, kiedy to dochodziło do szantażów drugiego rodzica. Taki szantaż polegał chociażby na tym, iż drugi rodzic miał się zgodzić na wygórowane alimenty, albo nie spotkałby nigdy więcej swoich pociech. Innymi przypadkami są to sytuacje kiedy rodzic umyślnie utrudniał kontakty z dzieckiem, aby wymusić wyższe alimenty niż byłoby to potrzebne. W najgorszych przypadkach może dojść do tak zwanego porwania rodzicielskiego.

Porwanie rodzicielskie

Porwanie rodzicielskie, znane również jako uprowadzenie rodzicielskie, to sytuacja, w której jedno z rodziców bierze dziecko bez zgody drugiego rodzica lub bez wymaganego prawnie zezwolenia sądowego. Taka sytuacja może wynikać z konfliktu rodzicielskiego, rozwodu lub separacji.

Porwanie rodzicielskie jest często skomplikowanym zagadnieniem prawnym, a zasady dotyczące tego, który rodzic ma prawo zabrać dziecko z danego obszaru lub kraju, różnią się w zależności od państwa. W przypadku porwania międzynarodowego, kwestie prawne mogą być jeszcze bardziej skomplikowane, ponieważ różne kraje mogą mieć różne regulacje w tej sprawie.

Kryminalistyka – Czym jest ta dziedzina?

Kryminalistyka jest dyscypliną nauką, która „narodziła” się w okolicach XIX wieku. Równać to można z wydaniem książki Hansa Grossa. Podręcznik sędziego śledczego. Hans Gross był austriackim sędzia śledczym, kryminologiem, założycielem Instytutu Kryminalistycznego w Grazu oraz jest uznawany za twórcę kryminalistyki. Oczywiście kryminalistyka posiada również innych słynnych badaczy. Chociażby polski Brunon Hołyst czy Jan Gołębiowski. Każdy z kryminologów, kryminalistyków w pewnym stopniu ukształtował dzisiejszą dziedzinę jaką jest kryminalistyka. Jednakże czym jest owa kryminalistyka? Czym ona się zajmuje? Co ona bada? Jakie są złote pytania kryminalistyczne? Tego wszystkiego dowiecie się z artykułu!

Kryminalistyka w teorii

Kryminalistyka to dziedzina, która w swoim spisie treści posiada wiele elementów. Bada ona różnorodne ślady, które można podzielić na między innymi ślady materialne, zjawiskowe, cyfrowe czy idealne. Oczywiście klasyfikacji śladów jest wiele i bywają one mocno urozmaicone. Ślady takie wyciągnąć można praktycznie ze wszystkiego, począwszy od biologii, kończąc na świecie technologicznym.

Ślady mają swoje funkcje, które dzieli się na dwie kategorie. Pierwszą z nich jest funkcja informacyjna polegająca na dostarczeniu odpowiednim organom procesowym informacji o danym zdarzeniu. Drugą funkcją jest funkcja dowodowa jako rzeczowe źródło dowodowe.

Kryminalistyka to również dział, który naucza na temat procesów wykrywczych organów ścigania, czynnościach operacyjno-rozpoznawczych. Ponadto składa się ona na wersje kryminalistyczne, zeznania świadków, podejrzanych, ofiar przestępstwa. Zawiera ona również nauko o innych czynnościach procesowo-kryminalistycznych, czyli chociażby przeszukiwaniach, wszelkich eksperymentach dowodowych czy wizjach lokalnych.

Historia kryminalistyki

Kryminalistykę jako jej naukowy aspekt rozwinął się w XIX wieku wraz z pojawieniem się książki Hansa Grossa nt. sędzi śledczych. Pochodzenie terminu jako tako nie jest jednak do końca znane – literatura przynajmniej tego nie określa kto był tym pierwszym. Pojęcie te pojawiało się jednak wcześniej niż książka H. Grossa, chociażby w publikacji Czarna Księga autorstwa Feliksa Górskiego z 1848 roku. Zawierała ona opisy przypadków kryminalnych.

Zaś za przodków dzisiejszych służb porządkowych literatura kierunkowa określa tzw. Brigade de Sûreté – „brygadę bezpieczeństwa”. Została ona założona w latach 1811-1812 przez Eugène François Vidocq – byłego przestępcę a późniejszego szefa tej jednostki. 20 lat później założył pierwsze na świecie prywatne biuro detektywistyczne – Biuro Informacji Gospodarczej. Trzy lata wcześniej powstała Scotland Yard – zawodowa Policja, rok później coś podobnego powstało w Prusach, późniejszych latach zaczęło rozpowszechniać się na świat. Zaczyna się również rozwój nauki zwanej kryminalistyką – oraz powstają uczelnie. Jedną z pierwszych uczelni z tą dziedziną był Instytut nauk policyjnych w Lozannie przez Rudolfa Archibalda Reissa.

Dziedziny kryminalistyki

Daktyloskopia

Daktyloskopia to dziedzina kryminalistyki zajmująca się identyfikacją jednostek na podstawie unikalnych wzorów linii papilarnych na opuszkach palców. Jest to jedna z najstarszych i najbardziej niezawodnych metod identyfikacji stosowanych w śledztwach kryminalnych.

Cheiloskopia

Cheiloskopia to dziedzina kryminalistyki zajmująca się analizą i identyfikacją jednostek na podstawie unikalnych wzorów bruzd i załamań w obrębie warg. Jest to stosunkowo młoda i rozwijająca się gałąź kryminalistyki, a jej potencjał wykorzystywania w praktyce zyskuje coraz większe uznanie.

Odontoskopia

Odontoskopia to dziedzina kryminalistyki zajmująca się identyfikacją osób na podstawie analizy cech zębów, szczęki i struktur jamy ustnej. Jest to jedna z najstarszych metod identyfikacji, mająca zastosowanie zarówno w medycynie sądowej, jak i w śledztwach kryminalnych.

Entomologia sądowa

Entomologia sądowa to dziedzina nauki zajmująca się badaniem owadów w kontekście śledztw kryminalnych. Jest to gałąź entomologii, która skupia się na zastosowaniu wiedzy o owadach do celów sądowych, zwłaszcza w określaniu czasu śmierci (estymacji czasu zgonu) i ustalaniu okoliczności związanych z miejscem zbrodni.

Osmologia

Osmologia to dziedzina nauki zajmująca się badaniem zapachów. Jest to gałąź nauk sensorycznych, która koncentruje się na badaniu i zrozumieniu skomplikowanych mechanizmów związanych z percepcją zapachów, analizą substancji zapachowych oraz ich wpływem na ludzkie zmysły.

Traseologia

Traseologia to dziedzina zajmująca się analizą i rekonstrukcją śladów oraz przebiegu zdarzeń związanego z przemieszczaniem się osób, zwierząt, czy przedmiotów.

Złote pytania kryminalistyki

Co?

Pierwszym pytaniem na jakie powinien odpowiedzieć sobie śledczy badający dany temat, to: Co się wydarzyło? Potrzeba jest zrozumienia tego, co faktycznie miało miejsce, czy zdarzenie było w wyniku przestępstwa, czy jednak w wyniku nieszczęśliwego wypadku? Pamiętać trzeba, że przy niektórych morderstwach, może być to wynik nieszczęśliwego wypadku. Nie zawsze utrata życia przez osobę trzecią to wynik planowanej zemsty z skutkiem śmiertelnym.

Gdzie?

Następnie warto sprawdzić lokalizację. Ważne jest to, aby ustalić czy miejsce ma pewną symbolikę dla osoby, która dokonała przestępstwa. Upewnić się, czy nie jest to związane z osobami, które przebywają w tej lokalizacji. Na przykład, jeśli przestępstwa dokonano w okolicy, gdzie przebywają same dzieci – to czy przestępca jest związany z którymś z dzieci? Jeśli dokonano przestępstwa – rabunku u jednego jubilera, to czy nie nastąpiła kradzież w innym sklepie jubilerskim?

Kiedy?

Warto odpowiedzieć sobie na pytanie kiedy wydarzyło się dana sytuacja. Okazać się może, że wydarzyło się to w konkretny dzień nie bez powodu. Być może dzień ten może mieć szczególne znaczenie dla sprawcy – lub w przeciwnie, całkowicie losowym. Istotny jest czas działania sprawcy, do późniejszego ustalenia lub obalenia alibi podejrzanego. Chronologia zdarzeń w tym przypadku jest bardzo istotnym elementem wykrywania.

W jaki sposób?

Ustalenie modus operandi – o ile jest to możliwe (na podstawie co najmniej dwóch zdarzeniach) niekiedy bywa istotne. Szczególnie gdy są chęci wytypowania potencjalnego podejrzanego na podstawie profilowania kryminalistycznego. Rozszerzone pytania stawiane w tym etapie powinny pozwolić odpowiedzieć na to, jak dokonano przestępstwa, jaki miał przebieg i jakie były mechanizmy działania sprawcy. Dzięki temu można wtedy dojść do kolejnego pytania.

Dlaczego?

Wiedza o tym dlaczego coś zostało dokonane również jest bardzo istotna. Pomaga to zrozumieć psychikę sprawcy i to pod jakimi emocjami działał. Ustalenie, dlaczego ktoś padł ofiarą przestępstwa pomoże w ustaleniu co się stało i co do tego dopuściło. Jaki system zawiódł? Czy wszystko to wydarzyło się z pobudek emocjonalnych czy finansowych? Ponadto późniejsza potem edukacja społeczeństwa może wzbogacić o nowe doświadczenie i naukę.

Jakimi środkami?

Ustalenia narzędzia jakim dokonano przestępstwa pomoże w późniejszej identyfikacji. Jeśli była to sprawa o rabunek, przydatnym będą zebrane odciski palców, o ile takowe sprawca po sobie pozostawił. Istotnymi są także ślady cyfrowe – choćby monitoring. W sprawach gospodarczych przydatne bywają wszelkie dokumentacje, papierologia. W tych ustaleniach ważne też jest to kim była sama ofiara – o ile takowa jest. Jeśli jest to starsza osoba, to czy jest świadoma tego co zaszło?

Kto?

Ostatecznie znać odpowiedzi powinniśmy na takie pytania jak kto był sprawcą? Jeśli było sprawców więcej, to każdego z osobna. Kto był faktyczną ofiarą i kto miał powód aby uczynić zło tej osobie? Kto zarobił lub skorzystał na danym przestępstwie? Czyli jeśli sprawa tyczy się ofiary-słupa, kto odpowiada za zrobienie z kogoś słupa gospodarczego? Kto uzyskiwał przychody spółki na czarno?

Przykładowe bazy danych

Krajowe Centrum Informacji Kryminalnych

Gromadzone tutaj są informacje kryminalne. W głównej mierze informacje te skupiają się na takich rzeczach jak ogół przestępstwa, osobach przeciw którym prowadzone są postępowania. W szczególności postepowania o sprawę karną, skarbową, albo ogólne czynności operacyjno-rozpoznawcze. Ponadto system ten zawiera informacje o środkach użytych do popełnienia tych przestępstw lub utraconych w związku z przestępstwem.

Krajowy System Informacyjny Policji

KSIP obejmuje w swoim obszarze pięć podstawowych obszarów, jakimi jest osoba, zdarzenie, rzecz, sprawa i obiekt. Rozbudowana wersja opisowa dla poszczególnych obszarów wygląda następująco:

  • Osoba – osoby, którymi interesuje się Policja;
  • Zdarzenie – informacja o przestępstwie, wykroczeniu i inne czynności gdzie uczestniczą ograny Policji;
  • Rzecz – Wszelkie przedmioty związane z zdarzeniami;
  • Sprawa – informacje o podjętych czynnościach tj. dochodzeniowo-śledczymi, operacyjno-rozpoznawczymi i administracyjno-porządkowych;
  • Obiekt – lokalizacja zdarzenia, nieruchomości, instytucje.

Baza danych DNA

Stanowi potężne narzędzie dla organów ścigania, umożliwiając identyfikację oraz związanie ze sobą różnych przypadków przestępstw. Pozwala ona na porównywanie profilów genetycznych pobranych z miejsc przestępstw z danymi zawartymi w bazie. W przypadku, gdy materiał genetyczny pobrany z miejsca zbrodni jest zgodny z profilem w bazie danych, organy ścigania mogą znaleźć nowe trop/y w sprawach, które wcześniej uznano za nierozwiązane. Baza danych DNA pełni również funkcję eliminacji niewinnych osób z kręgu podejrzanych.

Kryminalistyka w podsumowaniu

Kryminalistyka to interdyscyplinarna dziedzina nauki, której celem jest analiza i interpretacja dowodów związanych z przestępstwami. Specjaliści w tej dziedzinie, zwani kryminalistykami, wykorzystują różnorodne metody badawcze, od analizy odcisków palców po badania genetyczne. Początki kryminalistyki sięgają starożytności, ale jej rozwój przyspieszył w XIX i XX wieku. Podstawowe obszary działania kryminalistyki to kryminalistyka śladów biologicznych, daktyloskopia, balistyka, entomologia sądowa i wiele innych. Kryminalistyka odgrywa kluczową rolę w procesie śledczym, pomagając w identyfikacji sprawców, analizie miejsc przestępstwa i dostarczaniu wiarygodnych dowodów sądowych. Współczesna kryminalistyka wykorzystuje również zaawansowane technologie, takie jak analiza DNA, komputerowe rekonstrukcje zbrodni czy analiza big data. Kryminalistyka pomaga nie tylko w ściganiu przestępców, ale także w zapobieganiu przestępczości i doskonaleniu technik identyfikacyjnych. Działa również na styku wielu dziedzin, takich jak medycyna sądowa, chemia, biologia czy informatyka sądowa.

OSINT i osintowiec. Nowy zawód czy wymysł współczesności?

W dzisiejszym środowisku informacyjnym, osintowcy odgrywają kluczową rolę w pozyskiwaniu, analizie i interpretacji danych z publicznie dostępnych źródeł. Jednakże, czy OSINT i osintowiec to faktycznie nowy zawód, czy totalny wymysł współczesności? Uznać można, iż działalność wywiadowcza OSINT to coś, co istnieje znacznie dłużej niż ogólnodostępny Internet. Dlaczego? O tym dowiesz się z artykułu!

Narzędzia OSINT

Osintowcy korzystają z zaawansowanych narzędzi, takich jak programy do analizy tekstu, web scraping, narzędzia geolokalizacyjne oraz niekiedy sztuczna inteligencja. Czasem niestety same podstawowe narzędzia nie wystarczają i mogą nie znaleźć żadnych informacji o danej osobie, firmie czy wydarzeniach. Potrzebny jest wtedy tak zwany Deep Web, czyli tak zwana głęboka sieć. Polega ona na przeszukiwaniu sieci innymi sposobami, które są znacznie bardziej czasochłonne.

Proces pracy osintowca

Proces pracy zaczyna się od zebrania danych wejściowych od zleceniodawcy. Takimi danymi mogą być numery telefonu, dane osobowe, zdjęcia czy e-maile. Następnie osintowiec przechodzi do pracy właściwej, czyli gromadzenia informacji z ogólnodostępnych źródeł na temat danej firmy, osoby czy innego aspektów, którego dotyczy zlecenie. Gromadzenie danych dzieje się głównie poprzez narzędzia OSINT czy wykorzystywania Deep Webu. Przydatne bywają również media społecznościowe, archiwa, gazety czy ogólnodostępne bazy danych takie jak CEIDG czy różnorodne rejestry.

Zastosowania OSINT

Kiedy przydaje się OSINT? W sektorach, tj. bezpieczeństwo, dziennikarstwo, walce z przestępczością. Czasem jest to zagadnienie przydatne przy poszukiwaniu informacji dla celów prywatnych. Takimi celami może być chęć ustalenia prawdziwości osoby czy firmy, znalezienia zaginionej osoby.

  1. Poszukiwanie osoby
  2. Poszukiwanie mienia
  3. Geolokalizacja
  4. Ustalenie numeru telefonu, emailu, adresu
  5. Działania marketingowe
  6. Działania gospodarcze
  7. Śledzenie trendów biznesowych

OSINT i osintowiec, czy to równa się z etyką?

  1. Legalność:
    • Wszystkie działania OSINT muszą być zgodne z obowiązującym prawem.
  2. Prywatność:
    • Należy szanować prywatność jednostek i unikać zbierania informacji, które nie są publicznie dostępne.
  3. Niejawność:
    • Nie powinno się ujawniać metod i źródeł zbierania informacji. Działa to w celu utrzymania skuteczności procesu OSINT i minimalizowania szans na manipulację lub dezinformację.
  4. Rzetelność i wiarygodność informacji:
    • Konieczne jest potwierdzanie informacji z różnych niezależnych źródeł, aby upewnić się o ich rzetelności.
  5. Ograniczenia techniczne:
    • Wszystkie działania OSINT powinny przestrzegać ograniczeń technicznych określonych przez właścicieli źródeł informacji.
  6. Dyskrecja:
    • Informacje zebrane w ramach OSINT powinny być traktowane jako poufne.
  7. Zrozumienie kontekstu:
    • Unikaj wnioskowania na podstawie pojedynczych danych bez pełnego zrozumienia sytuacji.

Jak można podsumować takie zagadnienia jak OSINT i osintowiec?

Osintowiec wykorzystuje dostępne publicznie dane, takie jak informacje z mediów społecznościowych, stron internetowych czy publikacji prasowych. Celem OSINT jest pozyskanie wiedzy na temat różnych zagadnień, w tym osób, organizacji, wydarzeń czy trendów. Posługuje się różnorodnymi narzędziami i technikami, takimi jak wyszukiwarki internetowe, analiza treści online czy badanie publicznie dostępnych dokumentów. Kluczowym aspektem OSINT jest przestrzeganie zasad etyki, w tym legalności, rzetelności informacji oraz szacunku dla prywatności. OSINT może być wykorzystywane w celach bezpieczeństwa, wywiadowczych, a także w dziedzinie biznesu do analizy rynku czy konkurencji. Osintowcy często pracują w obszarze cyberbezpieczeństwa, dochodzeniach kryminalnych, czy analizie ryzyka.

Jak globalizacja wpływa na rozwój detektywistyki?

Globalizacja, rozwój detektywistyki

Globalizacja, a rozwój detektywistyki. Czy te dwie rzeczy mają na siebie wpływ, czy raczej są to przeciwieństwa? Globalizacja, definiowana jako proces zintegrowania gospodarek, kultur, technologii i ludzi na całym świecie, ma znaczący wpływ na różne dziedziny życia społecznego. Jedną z dziedzin, która bywa wyraźnie dotknięta zmianami wynikającymi z globalizacji, to detektywistyka. W miarę jak świat staje się coraz bardziej połączony, sprawy kryminalne stają się bardziej złożone, wymagając nowych podejść i narzędzi.

Technologiczna Rewolucja

Jednym z kluczowych aspektów wpływu globalizacji na detektywistykę jest technologiczna rewolucja. Globalna wymiana informacji, rozwój Internetu, analiza danych i sztuczna inteligencja zmieniają sposób, w jaki śledztwa są prowadzone. Detektywi mają dostęp do ogromnych baz danych, narzędzi do monitorowania komunikacji elektronicznej i zaawansowanych systemów analizy danych, co umożliwia skuteczniejsze śledztwa na skalę globalną.

Współpraca Międzynarodowa

Zjawisko globalizacji sprzyja również zwiększonej współpracy międzynarodowej w dziedzinie detektywistyki. Współpraca między agencjami policyjnymi różnych krajów jest teraz niezbędna, aby skutecznie zwalczać transgraniczne przestępczości, takie jak terroryzm, przemyt narkotyków czy cyberprzestępczość. Detektywi muszą być gotowi działać w zglobalizowanym środowisku, wymieniać informacje i współpracować w celu skutecznego zwalczania zorganizowanej przestępczości na arenie międzynarodowej.

Wpływ Kulturowy

Globalizacja przyczynia się również do zmiany charakteru przestępczości. Detektywi muszą teraz zrozumieć różnice kulturowe i prawne między różnymi regionami, co ma wpływ na śledztwa i egzekwowanie prawa. Różnice kulturowe wpływają na sposób, w jaki przestępcy operują i ukrywają się, co stawia przed detektywami nowe wyzwania.

Cyberprzestępczość

W erze globalizacji, cyberprzestępczość stała się jednym z najpoważniejszych zagrożeń. Detektywi muszą skoncentrować się na zwalczaniu przestępstw internetowych, takich jak kradzież tożsamości, ataki hakerskie czy oszustwa finansowe online. Globalizacja przyspiesza tempo rozwoju technologii, co sprawia, że detektywistyka musi być elastyczna i dynamiczna. Pozwala to skutecznie reagować na nowe wyzwania związane z cyberprzestępczością.

Etyczne Wyzwania

W kontekście globalizacji, detektywi muszą również zmierzyć się z nowymi etycznymi wyzwaniami. W miarę wzrostu zdolności technologicznych do monitorowania jednostek, pojawiają się pytania dotyczące prywatności i bezpieczeństwa jednostki. Detektywi muszą znaleźć równowagę między skutecznym zwalczaniem przestępczości a ochroną praw jednostki, co wymaga nowych standardów etycznych.

Podsumowanie – globalizacja, rozwój detektywistyki

Wnioski płynące z analizy wpływu globalizacji na detektywistykę wskazują na konieczność ciągłego dostosowywania się do zmieniającego się środowiska. Detektywi muszą być przygotowani na wyzwania wynikające z technologicznej rewolucji, współpracy międzynarodowej, różnic kulturowych, cyberprzestępczości i etycznych dylematów. Tylko poprzez adaptację i innowacje będą w stanie skutecznie zwalczać przestępczość w zglobalizowanym społeczeństwie.

Rzeźnik z Niebuszewa

Kim był ten słynny rzeźnik z Niebuszewa? Gdzie jest owe Niebuszewo? Co tak na prawdę się tam wydarzyło? Co działo się przed karierą rzeźniczą? Takie pytania mogą zadawać sobie osoby, które nigdy nie słyszały tej historii. Jednak osób takich może być niewiele. Sprawa słynnego rzeźnika z szczecińskiej dzielnicy Niebuszewo odbiło się głośnym echem na terenie całego państwa. Przypomnijmy więc tą historię i zastanówmy się dlaczego w ogóle doszło do pojawienia się legendy o handlarzu ludzkiego mięsa.

Gdzie leży Niebuszewo?

Niebuszewo to jedna z dzielnic Szczecina, miasta w północno-zachodniej Polsce. Leży w północno-wschodniej części miasta i graniczy z innymi dzielnicami, takimi jak Śródmieście, Pogodno, oraz Stołczyn. Obszar ten jest głównie mieszkaniowy, z zabudową domów jednorodzinnych i wielorodzinnych. Niebuszewo to także miejsce, w którym znajduje się Park Kasprowicza, jeden z większych parków w Szczecinie, oferujący tereny rekreacyjne i rozrywkowe dla mieszkańców.

Kim był Rzeźnik z Niebuszewa?

Rzeźnik z Niebuszewa to mężczyzna urodzony w 1895 roku na terenie Opola. Nazywał się Józef Cyppek, został skazany za pewną zbrodnię. Oficjalnie skazano go za odebranie życia swojej sąsiadki Ireny Jarosz. Pojawiły się jednak pogłoski, jakoby nie była to jego jedyna ofiara. Legenda jaka zaczęła wokół niego krążyć była powiązana z kanibalizmem, handlowaniem ludzkim mięsem.

Do Szczecina przyjechał w roku 1952 i początkowo zamieszkiwał przy ulicy Wawrzyniaka, ale tego samego roku przeprowadził się na ul. Niemierzyńską. Tak też trafił na szczecińską dzielnicę Niebuszewo. Na samym początku mieszkanie tam dzielił z pewnym chłopakiem, jednak po jakimś czasie słuch zaginął o jego współlokatorze.

Pochodzenie samego Cyppka w pełni nie było pewne, według dokumentów miał obywatelstwo polskie, ale zarazem doskonale mówił w języku niemieckim, a pod pachą miał mieć wytatuowaną swastykę. Wiadomo, że matka była Polką, a ojciec Niemcem. Ponadto znaną informacją jest również to, iż walczył w I Wojnie Światowej po stronie Niemiec, otrzymał za to odznaczenia niemieckie.

Józef Cyppek stara się o życiową stabilizację od roku 1919, wkrótce potem ożenił się. Za małżonkę wybrał sobie Polką, która przyniosła jemu na świat dwoje dzieci. Sama jednak ginie w 1941 roku podczas nalotów alianckich. Dwa lata później ponownie wychodzi za mąż, tym razem Niemkę Margaritę.

Życie w Szczecinie

W latach 50 w Szczecinie pojawia się pogłoska, że ktoś fachowo rozćwiartuje zwłoki i rozrzuca je na terenie Szczecina. Eskalacja następuje gdy w pociągu o relacji Szczecin-Poznań odnajduje się walizka pełna kawałków ludzkiego ciała. W tym czasie Cyppek pracuje w jednej z zajezdni tramwajowych a jego żona zajmowała się prostytutkami. Wkrótce też Margarita za to trafia do więzienia. W czasie gdy żona Cyppka przebywa w więzieniu, on zabawia się z kobietami lekkich obyczajów wraz z swoimi niemieckimi znajomymi. Urządzał huczne imprezy przez długie nocne godziny, aż do poranków. Wśród tych uczestników miały pojawiać się dwie istotne osoby, handlarka z bazaru, rzeźnik Günter i niejaki Hans. Ponoć to właśnie im sprzedawał kawałki ludzkich ciał.

Rzeźnik z Niebuszewa i jego oficjalna zbrodnia

11 września 1952 roku doszło do przestępstwa. Cyppek, mieszkający w okolicy, zaprosił Irenę Jarosz, 20-letnią sąsiadkę, do swojego mieszkania. Tam zaatakował ją młotkiem, co spowodowało śmierć kobiety. Tego samego dnia, koleżanka Ireny, Zofia S., przybyła na umówioną wizytę. Zazwyczaj oczekiwały na siebie nawzajem, lecz tego razu Irena nie odpowiedziała na wezwanie. Gdy Zofia dotarła do mieszkania, zastała je otwarte. Po dwóch godzinach nieobecności Ireny, 25-letni mąż kobiety powrócił do domu. Oprócz braku żony, zauważył brak podstawowych przedmiotów domowego użytku.

Zaniepokojony sytuacją, zaczął rozglądać się po sąsiedztwie, co doprowadziło go do mieszkania Cyppka. Tam zauważył ubranie Ireny oraz przez okno dostrzegł swoje własne przedmioty. Całą sprawę natychmiast zgłosił miejscowym władzom. Policja po przybyciu nie zastała sprawcy, który w tym czasie przebywał w kinie. Gdy Cyppek wrócił do domu, został zatrzymany przez funkcjonariuszy, a ci przeszukali jego mieszkanie.

W notatce policyjnej możemy odczytać niniejsze treści:

” W pokoju na kanapie leżały zwłoki Ireny, z odciętą głową, rękami, nogami i wyciągniętymi wnętrznościami. Ręce i jedno udo przy szafie. Wnętrzności – w wiadrze pod oknem. W kuchni na zlewie, krzesłach i drzwiach czerwone plamy – część nieudolnie pościerana. Na półce przy kaflowej kuchni miska do połowy wypełniona czerwoną cieczą. Obok maszynka do mielenia mięsa ze śladami mielenia. Na talerzach serce i wątroba ludzka. Na stole na patelni niedojedzona jajecznica z jakimś tłuszczem. Obok chleb ze smalcem, sałatka z pomidorów i kawałek surowego mięsa, chyba wołowego. Po mieszkaniu walały się butelki po piwie i wódce. „

Po morderstwie…

Cyppek w trakcie dochodzenia policyjnego przyznaje się do zamordowania Ireny na tle seksualny. Ponadto przyznaje się on również do potencjalnych innych morderstw, do których dopuszczał się w podziemiach szczecińskiej Akademii Rolniczej. Tam też miał przerabiać zwłoki na jadalne konfitury, które następnie lądowały w ręce handlarzy z bazarów. Został on skazany na karę śmierci poprzez powieszenie. Jego proces był szybki, trwał jeden dzień i odbył się 17 września 1952 roku. Zawisł 3 listopada, tego samego roku. Został pochowany z bezimiennej mogile na terenie Cmentarza Centralnego w Szczecinie.

Ślad cyfrowy

Ślad cyfrowy, a niekiedy nawet i liczne ślady stały się wszechobecne. Od transakcji finansowych po interakcje w mediach społecznościowych. Każda działalność w Internecie pozostawia pewne ślady. Ślady te są często wartościowymi źródłami informacji dla śledczych, analityków danych oraz badaczy, ale także stanowią poważne wyzwanie z punktu widzenia prywatności i bezpieczeństwa jednostek. Wynika to z tego, że dany ślad pozostawiony w sposób nieumyślny może doprowadzić kogoś na pewne dane wrażliwe.

Ślad cyfrowy, co to jest?

Ślady cyfrowe to informacje pozostawione przez interakcje jednostek w środowisku cyfrowym. Mogą obejmować historię przeglądanych stron internetowych, metadane związane z komunikacją elektroniczną, dane geolokalizacyjnych z urządzeń mobilnych czy też aktywność w mediach społecznościowych. Te ślady tworzą wirtualne historie działań użytkowników w sieci. Za pomocą takich śladów możliwe jest odtworzenie czyjegoś życia wirtualnego. Bywa to bardzo przydatne w momencie poszukiwania osoby zaginionej.

Czy ślad cyfrowy ma znaczenie?

Ślady cyfrowe są kluczowymi w badaniach kryminalistycznych, marketingu, analizie zachowania użytkowników oraz w dziedzinie bezpieczeństwa informacji. W kryminalistyce stanowią niezastąpioną metodę rekonstrukcji działań podejrzanych lub osób zaginionych. Zaś w marketingu pomagają tworzyć spersonalizowane strategie komunikacji oparte na analizie zachowania. Ponadto w dziedzinie bezpieczeństwa informacji służą do śledzenia ewentualnych ataków czy naruszeń.

Wyzwania związane ze śladami cyfrowymi

Istnieje wiele wyzwań związanych z nimi powiązanymi. Prywatność jest jednym z najważniejszych aspektów. Gromadzenie ogromnych ilości danych o użytkownikach rodzi obawy związane z ich wykorzystaniem bez zgody lub w sposób, który narusza prywatność jednostek. Ponadto, dokładność i autentyczność zebranych danych stanowią inne istotne wyzwanie. Dane mogą być niepełne lub nieprecyzyjne, co prowadzi do błędnych wniosków. Przykładem może być tworzenie tzw. sock puppets lub stosowanie przez kogoś trollingu w sieci. Rozsyłanie w mediach społecznościowych teorii spiskowych to też element wyzwań, gdyż mogą one kierować na fałszywe wnioski lub błędne analizy choćby marketingowe.

Podsumowanie

Ślady cyfrowe są nieodłącznym elementem Internetu. Ich znaczenie w analizie, marketingu, kryminologii i bezpieczeństwie informacji jest niepodważalne. Jednakże, należy ostrożnie zarządzać tymi danymi, uwzględniając aspekty związane z prywatnością, dokładnością i autentycznością informacji. Konieczne jest opracowanie ram regulacyjnych, które zarówno chronią prywatność, jak i wykorzystują potencjał śladów cyfrowych w sposób etyczny i odpowiedzialny.